części ciała

См. также в других словарях:

• ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• w — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}w {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …   Słownik języka polskiego

• część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

• korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …   Słownik języka polskiego

• przerost — m IV, D. u, Ms. przerostoście; lm M. y 1. «rozszerzenie, rozrośnięcie się czegoś do nadmiernie wielkich rozmiarów; wybujałość, nadmiar» Przerosty administracyjne. Przerost ambicji. Przerost fantazji, wyobraźni. Przerost uczuciowości. 2. leśn.… …   Słownik języka polskiego

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• chirurgia — ż I, DCMs. chirurgiagii, blm 1. «dział medycyny, w którym podstawowym sposobem leczenia jest zabieg operacyjny» Chirurgia ogólna. Chirurgia serca, naczyń krwionośnych. Studiować chirurgię. ∆ Chirurgia kosmetyczna «chirurgia zajmująca się… …   Słownik języka polskiego

• nasiadówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nasiadówkawce; lm D. nasiadówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kąpiel lecznicza dolnej części ciała, głównie podbrzusza i narządów płciowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasiadówka …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… …   Słownik języka polskiego

• potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… …   Słownik języka polskiego